Scheiding

Hallo beste vriendinnen,

zo hier ben ik weer na lang weg te zijn geweest. en weer zegt de titel al wat.

het  is langer dan een jaar geleden dat ik wat had geschreven hier, heel veel veranderingen. ik ben na mijn verhuizing zeer ongelukkig geworden wat betreft het huis situatie. er is tussen mij en nu mijn man toen erg veel gebeurd waardoor mijn gevoel helemaal weg was gegaan voor hem, ik werd depri en erg verdrietig. ik zag het niet meer zitten en heb erg vaak het gedachten gehad dat ik eigenlijk niet meer wilde leven. dankzij Mily die mij echt op de been hield, moest ik steeds doorgaan. ik ben toen naar de huisarts gestapt en hulp gevraagd door een psygoloog en dat hield. zo'n persoon zegt niet wat je moet doen, maar door het praten kom je erachter wat je eigenlijk wel wilt. ik heb toen gelijk thuis gezegd wat ik wilde en gelijk maatregelen genomen voor de scheiding. William was na een maand ofzo dacht ik uit huis gegaan en mily en ik verlieten de woning een maand later omdat ik het alleen niet kon betalen. zij en ik gingen bij me moeder wonen. eerst wou ik bij haar in huis blijven, maar het liep niet zoals gedacht. mijn moeder en ik zijn beste vriendinnen, maar in zo'n situatie groei je uit elkaar omdat je andere dingen gewent bent en zeker een drukte van een kind in huis enz... in ieder geval ik was ingeschreven voor een woning en gelukkig kreeg ik een eengezinswoning in een dorpje 7 min in de auto bij me moeder vandaan, rustig straatje waar gezinnen in wonen. dankzij mijn vrienden die alles voor mij hebben gedaan in huis wonen we nu lekker rustig hier. Mily gaat begin februari als het goed is naar de basisschool en ik verheug me als een gek daarop.

ik heb al een tijdtje een baan dichtbij huis, nog steeds in mijn vak als apothekersassistente en alles gaat heel goed met ons.

voor zover onze leven... tot snel weer